Τί είναι ο punctus interroatvus? μόλις είδατε έναν. Πιο σύγχρονο και πιο μεταμοντέρνο, συγχυσμένο και μεταιχμιακό, είναι το interrobang, που κοτσάρει περήφανο το φανελάκι της φωτογραφίας.
Γραμμένος για να εκφωνείται, ο αρχαίος λόγος, με αξιακή προτεραιότητα στον προφορικό λόγο (επιμένει κι ο Πλάτων), γραφόταν συνεχώς και με κεφαλαία, ως scriptura continua. Kαι διαβαζόταν φωνακτά, για να κατανοηθεί.
Με τον γραμματικό Αριστοφάνη τον Βυζάντιο, στον 3ο πΧ αιώνα, ήλθαν τα πρώτα, βοηθητικά της ανάγνωσης, σημεία στίξεως, το κόμμα, το κώλον και η περίοδος, για να υποδεικνύουν τον χρόνο της παύσης. Κι ήλθε, με την πρακτική των αντιγραφέων η μικρογράμματη, ή επισεσυρμένη γραφή, cursive, να βγαίνει πιο γρήγορα και η δουλειά.
Την επανάσταση της τυπογραφίας του Γουτεμβέργιου (1410) εκμεταλεύτηκε στις αρχές του 16oυ αιώνα ο Βενετσιάνος ανθρωπιστής Άλδος Μανούτιος, για να διαδόσει την μάθηση με τα μικρόσχημα βιβλία και τα πλαγιαστά γράμματα, την γραμματοσειρά Αldine ή italics.
Κι η επινόηση των τυπικών, πια, σημείων στίξεως, με πρώτη την βεργούλα (κάτω τα δυό σου χέρια) ή virgula, το κόμμα που γνωρίζουμε. Και το οποίο, θυμίζουμε εμείς των Κολλεγίων, που χρησιμοποιούμε την ημιπερίοδο ή κώλον ή semicolon, για να δείξουμε, λέει ο Κουρτ Βόνεγκατ, μόρφωσις, είναι συντακτικό σημείο, δεν το βάζουμε όπου νομίζουμε ότι χρειάζεται να πάρουμε ανάσα.
Πάρετε ανάσα!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Ένα ιστολόγιο προβληματισμού και διαλόγου...!!!