12. ΓΕΝΕΘΛΙΑ...! της Νατάσας Γεωργανάκη

Γράφει η Νατάσα Γεωργανάκη:

Δεν είχα δίλημμα να βγώ ή όχι στη σκηνή αυτού του κόσμου.... Θυμάμαι μόνο ότι η είσοδος μου ήταν θριαμβευτική... κι ένοιωθα την αγάπη να με τυλίγει μαζί με τις πρώτες αχτίδες ενός λαμπρού ήλιου που εκείνη τη μέρα ανέτειλε για το χατήρι μου... (και για χιλιάδες άλλους - αλλά δεν το ήξερα τότε...!)

Είδα τον κόσμο σας λοιπόν την ώρα που ανέτειλε ο ήλιος, εκείνη την Καθαρά Δευτέρα 4 Μαρτίου του 1957... Είπαν ότι θα έχω την τύχη με το μέρος μου, σαν ηλιογεννημένη που ήμουν κι είχαν δίκαιο... πραγματικά ήμουν πολύ τυχερή αφού είχα όλους εσάς να μου επιτρέπετε να σας αγαπώ κι έτσι να ζω κτίζοντας αναμνήσεις πολύτιμες για μένα...!

Σας ευχαριστώ που ταξιδεύετε μαζί μου τόσα χρόνια...!

Εύχομαι κι ελπίζω έτσι να πορευτώ όσο ακόμα θα μου επιτρέψει ο Θεός να απολαμβάνω την συντροφιά σας και σας παρακαλώ να προσέχετε... Θέλω να μου στέλνετε για πολλά χρόνια ακόμα τις ευχές σας...!

Κι επειδή πάρτι χωρίς τραγούδια δεν γίνεται, ακούστε μαζί μου ένα από τα αγαπημένα μου...!

Αφιερωμένο σ΄ όλους εσάς τους σημαντικούς ανθρώπους και φίλους μου, που με βοηθήσατε να γίνω καλύτερη. Αυτό ακριβώς που είμαι... 

Αφιερωμένο σ΄αυτούς που άντεξαν να είναι κοντά μου μέχρι σήμερα...!

You ΄re simply the best, better than all the rest, better than anyone, anyone I ΄ve ever met!...