Γράφει η Νατάσα Γεωργανάκη:
Συλλογιζόμενοι τον κάθε αγωνιστή της ελευθερίας και το τίμημα που πλήρωσε αγόγγυστα με την ζωή του προσμένουμε την ημέρα της α-λήθειας..., της μη λησμονιάς...!
Μόνο 33 έζησαν κατά την ηρωική έξοδο, από τα 120 παλικάρια των Σαμαριωτών που πολέμησαν στο Μεσολόγγι το 1926...ως τμήμα της Φρουράς των Μακεδόνων!...
Μελοποιημένες οι τελευταίες λέξεις του λαβωμένου αρχηγού τους, του Μίχου Φλώρου, αποτελούν τους στίχους αυτού του τραγουδιού και φτάνουν ως τις μέρες μας, για να μας θυμίζουν τον λεβέντικο τρόπο με τον οποίο πεθαίνουν οι ήρωες για την πατρίδα...!
Έντιμα αντιδρώντας στο άκουσμα αυτού του τραγουδιού, σκύβουμε το κεφάλι μας χαμηλά και αφήνουμε τα δάκρυα της ανημπόριας μας να τρέξουν ελεύθερα...!
Η ντροπή για την αναξιότητα μας βαραίνει, αναλογιζόμενοι την κληρονομιά μας, κι εκείνους που έταξαν στη ζωή τους να φυλάνε Θερμοπύλες και ψελλίζουμε,.... ότι ο δρόμος μας είναι μακρύς, αφού όλοι μας έχουμε χαθεί...σ΄ ανομολόγητα πολιτικοοικονομικά πάθη!...
Ξυπνάτε ωρέ Έλληνες...! Ραγιάδες δεν υπήρξαμε ποτέ κι ας λένε ο,τι θέλουν οι γενίτσαροι, οι Γούσηδες κι οι Εφιάλτες...!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Ένα ιστολόγιο προβληματισμού και διαλόγου...!!!